اشعار کنگورچی
غزل حضرت استاد شیر احمد یاور کنگورچی "رح"
____________________________
تاکه در چــــادرِ سبــــــــز کردی رُخِ گلگونت
دور از پیــش لبــــــم مانـــــــــد لبِ میگونت
نالــــــه ای من به سحـــرگاه چو نوای بلبل
از حریـــــــم چمن سبـــــــــــز نمود بیرونت
پی دیــــــدار رُخ خوب تو ای غنچه ای بخت
ســــــرخ گــردیده دو چشمم به رنگ خونت
هست به گلـــــــــزار وفا نو گل دیدار بسی
من ندیدم به وفــــــا هیـــــچ گلی همگونت
از نسیــــــم سحــر هر روز شمم عطر تنت
زان سبـــــب زنـــــدگی من بــــوُدَ مرهونت
طالـــــع هم بـــــاز شود تا که رُخت را بینم
بخت گشا هست بمن چهره ای با میمونت
شک و تردیــد نباشد به وفـــــای تـــو گهی
دور گـــــردیده ز تقدیـــــر عمــــــل مغمونت
به بیـــاض نگه ات خوانــــــده ام نیک عمل
دست قدرت بنوشت است چنین مضمونت
در ضمیـــــرت ز ازل شرم و حیا گشته رقم
مهُــــر تاییـــــد دران از احــــــــدی بیچونت
کنـــگورچی بــــوده و باشد به وفـایت پابند
هـــم بوُدَ تــــــا به درِ عرشِ خـــدا ممنونت
--------------------------------
21 جدی 1376 هجری خورشیدی
سروده شده است
شیر احمد یاور کنگورچی
کشم/بدخشان
| Design By : Pichak |
هفتاد سه سال قبل از امروز در سال 1316 هجری شمسی شیراحمد" یاور" متخلص به کنگورچی در ولایت بدخشان افغانستان در ولسوالی کشم قریه کنگورچی در محلی بنام جرشاه بابا در یک خانواده ای با فرهنگ، علم دوست و علم پرور از تبار خوانین و اشراف زاده گان بدخشان دیده به جهان گشود. وی تحصیلات ابتدائی اش را تا صنف چهارم در ولسوالی کشم و فیض آباد مرکزی ولایت بدخشان به پیش برد و بعد بنا به تقاضای شاه وقت (المتوکل الله اعلیحضرت محمد ظاهر شاه) در سال 1327هجری شمسی به کابل آمد و همانند اعضای فامیل شاه یکجاه با خانواده شاهی در قصر زنده گی میکرد و با پسران اعلحضرت محمدظاهرشاه که می توان ازان جمله شهزاده محمد نادر را نامبرد در لیسه عالی استقلال به تحصیلات خود ادامه داد. بعد شامل پوهنتون حربی گردید که با فراغت از آن جاه به حیث یاور نظامی اعلحضرت محمدظاهرشاه از سال 1342هجری شمسی تا زمان فرو پاشی سلطنت در همین پوست ایفای وظیفه نمود. و بصورت اساسی از سال یکهزار وسیصد و هفتاد وچهار(1374)هجری شمسی. به گفتن شعر گونه هاآغاز نموده و تا اکنون بلا وقفه دوام داده است. یکبار ازدواج کرده آنهم با دختر کاکای خود ثمر ازدواج اش پنج پسر به نام های احمدهارون، احمدیما، احمدشاه، احمدمسعود، احمدمحمود و یک دختر بنام فاطمه می باشد. وی در تاریخ 02 اسد ( مرداد ) 1394 هجری خورشیدی که برابر می شود به 24 جولای 2015 میلادی که مصادف است به 08 شوال 1436 هجری قمری به نسبت بیماری صعب علاج به عمر 78 سالگی به ساعت 8:30 دقیقه صبح جمعه المبارک در منزلش واقع کارته سوم شهر کابل جان را به جان آفرین سپرد روحش شاد و نامش ستوده باد. قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَیْهِ رَاجِعـونَ
